Nisandan beri elimde ve çok zor bitirdim inanılır gibi değil araya ne kitaplar soktum. Nedenini simdi daha iyi anlıyorum. Bu kitabı okurken insan herşeyden uzaklaşmalı, kafası bomboş olmalı ve öyle başlamalı okumaya. İçinde barındırdıklarını, yazanları anlayabilmek ve hazmedebilmek için kendinizi iyice kitaba vermelisiniz yoksa okuduğunuz satırı dönüp dönüp baştan okuyorsunuz anlayabilmek için :)) Öyle derinleşiyorsunuz ki okudukça, gerçek aşk neymiş? nasıl yaşanırmış? hepsini anlamaya başlıyorsunuz. Ben ne yazsam ne anlatsam hiç bilmiyorum okumak okudukça hissetmek çok ayrı duygular. Bu kitap biografik roman. Şemsin bütün yaşadıklarını, öfkelerini, kızgınlıklarını sanki kendi anlatıyormuş da onun yanındaymışsınız gibi hissediyorsunuz. Mutlaka okunmalı bir kitap. Diğer kitaplarını da okumak ''Şemsi, Mevlanayı, Kimya Hatunu'' anlamak, hissetmek istiyorum...
''....Şems hala son nefesini vermemiştir. Sille taşının üzerindeki başını hafifçe göğe kaldırır ve: 'Allah ne güzel sevgilidir. Rabbim sana aşığım. Ve bu canı sana hediye ediyorum.'
Mevlana içeri girer, mendili koklar, eli titreyerek açar. İçinden bir not cıkar: ''Yemin ederim ki ölümümün gözlerinin önünde olmasını isterdim. Gör ki aşk için ölmek ne demekmiş.'' Mevlana olduğu yere düşüp bayılmıştır.''
kitapla ilgili yazılmış detaylı bir yazı : http://www.yorumhane.org/2012/12/sinan-yagmur-askn-gozyaslar.html sizleride yorum yapmaya bekleriz
YanıtlaSil