BAHÇEMDE YEŞEREN UMUTLAR _ Debbie Macomber

       İşte yine haftasonuda geldi çattı. Bugün günlerden en sevdiğim cuma! Cumaları çok severim ben, bana hep müjdeleyici gün gibi gelir...  Bakalım bu hafta bizi nasıl güzellikler bekliyor. Öncelikle hepimize çok keyifli günler diliyorum :))
       Bu yazımda ise yine ortadan kaybolduğum günlerde okuduğum kitapların birinden bahsetmek istiyorum. Küçük Mucizeler Dükkanı serisinin üçüncü kitabı olan Bahçemde Yeşeren Umutlar; keyifli, enerji ve umut vericiydi. Yazarımız yine serinin diğer kitapları gibi bir kitap yazmış. Konular farklı olsa da tarzı aynı; aynı dil, aynı akıcılık ve yine küçük mucizeler... Kitabın ilk sayfaları biraz sıkıcı gelebilir ama okumaya devam ettikçe yine sizi bağlamayı başarıyor. Kurgu ve hiç beklenmedik olaylar, tam çözdüm derken ters köşelerle Debbie sizi kitaba hapsediyor!  
        Birazcık kitabımızın konusuna da değinmek istiyorum. Çünkü seri kitabı olunca sanki aynı karakterlerle hikayeye devam ediyormuş gibi gelebilir. Yeni karakterimiz olan Susannah, evli ve iki çocukludur. Babasının ölümü üzerine annesine destek olmak için yanına gider çünkü annesi Vivian, kocasına büyük bir aşkla bağlı olduğundan bu ölümü kabullenememektedir. Bütün bu olaylar yaşanırken babasını affedemeyen Susannah ise bu şehirle ve geçmişiyle yüzleşir...  
        Bu kadarcık anlatmak yeterli bence :) Kalanını siz keyifle ve heyecanla okuyun istiyoum. Eğer bu seriye başlayıp; okumaktan mutluluk duyduysanız kalanınada hızla devam edin derim. 

Mutlu hafta sonları ve keyfe keder günler :))))

ANKARA ANKARA GÜZEL ANKARA!

       Öncelikle hepimize güzel bir gün diliyorum. Her güne bir post sloganıyla yola çıkmıştım, bu sözümü tutmaya gayret ediyorum :) Hemen güzel bir post yazıp burada yokken neler neler yaşanmış paylaşmak istedim. Uzunca bir süre ortadan kayboldum geri dönüşüm güzel olsun istiyorum. Keyifli paylaşımlarda bulunarak okuyanları gülümsetebileyim istiyorum. Bu aralar gülmek ve güldürmek nedense çok önem kazanan bir kavram haline geldi hayatımda.
       Tabiki bunu şimdi konuşmayalım başka bir postta uzun uzun paylaşırız. Bugün asıl bahsetmek istediğim ''şehirler''. Benim şehir takıntım ve bu takıntıdan kurtulmam :)) O nasıl bir şey demeyin sakın okuyunca sizde hak vereceksiniz, yeri gelecek onaylayacaksınız hissediyorum...       Ben aslında Ankarayı çok seven bir insan değildim. Aslında ben şehrimden başka şehri sevmem. Burada olmayı taşını toprağını, canın sıkıldı çık bi sahilde yürüyüş yap can gelsin yüreğine. Gece çık 11 de bak sokaklara insanlar kaynasın. Hep kıpır kıpırdır şehrim. İnsanları güzeldir.O YÜZDEN İzmir'e alışmış bu can durur mu aşka yerde? Durmaz. Durmaz diye düşünürdüm hep. (gerçi sonunda duramayıp döndüm:)) Lakin bu sefer bir farklılık oldu. Ben tüm bu düşüncelerime inat Ankara da olmayı sevdim, o sıkıcı şehir bana mutluluk getirdi bu sefer ve anladım ki bizim güzellikleri yaşamamıza sebep çoğu zaman yaşadığımız ve olduğumuz mekanlar değil kimlerle orada olduğumuzdur. Biraz geç mi anlamışım? Yok aslında biliyordum da takılı kalmıştım İzmir'den başka yerde yaşanmaz diye. Hihiih ama öyle değil biliyorum, itiraf ediyorum :)) Yaklaşık olarak iki hafta kadar kaldım. İnanılmaz güzel günler yaşadım. Yeri geldi eğlencenin dibine vurduk, gezmenin tozunu attırdık, yenmedik bir şey bırakmadık, yeri geldi göz yaşlarımız bir masada sel olup aktı, özlemler hasretler konuşuldu, en derin sırlar açığa çıktı. 18 yıllık dostluğun artık dostluktan çıkıp kardeşlik bağı haline geldiğini ve bunun ne kadar gurur verici bir duygu olduğunu yaşayarak bizzat öğretti bu yolculuk bana. Bu kadar mı hayır hiç değil bu sadece çok minik bir başlangıçtı. Söylemek istediklerimin, yazmak istediklerimin henüz daha çok başındayım...

Bayram Gelirde Geçer Ben Bloguma Dönerim :))

Tabi ben bu postumu yazıp da yayınlamayınca şuan bir garip oldu bayramlaşmak :( Neyse madem yazdım, paylaşmadan olmaz dedim. Bu da bence bir şey olsun :D İnsallah bayramınız ve tatiliniz mükemmel geçmiştir. Rabbim nicelerini görmek sevdiklerimizle geçirmeyi nasip etsin. Hepimize şimdiden iyi haftalar...

       Bayramlar Hasretleri bitirir ;)

       Öncelikle hepimize güzel bir bayram diliyorum. Neşesi bol, sevinci bol sevgisi bol, tatlısı bol, gezmesi bol, insanlar sevdikleriyle bir evde hemde bol bol :))... 

       Özledim de özledim buralarda birşeyler yazmak, sizin paylaştıklarınızı okumak, yorumlar yazıp cevaplar vermek çok başka bir keyif. Bende bu keyfi tadabildiğim için şanslı hissediyorum açıkçası kendimi. Tabii tembellik etmesem daha iyi olacaktı daaa, ee yaptık bir hata artık :( Telafi etmek için uğraşıp didinip yazacağız başka yolu yok :D  iki bayram arası yazmadım hihihih Genelde düğün dernek yapılmaz derler ama ben a biraz değiştirdim sanki onu ya :) iki bayram demişim ve bir anda ortadan kaybolmuşum. Aldığım bir yorum kendime getirdi resmen :) Sevgili blogger dostum kitapsanatı nerdesinn sen demiş özledik demişş. Sağ olsun çok mutlu etti beni. Birilerinin aklına gelebilmek bence insan hayatında önemli noktalardan biri. Varlığınızla çevrenize birşeyler katabildiğinizi hissetmeniz, sevgiyi çoğaltabilmek ve sevilmek güzel.

       Bu ayrılık dönemi benim için çok yoğun ve bir o kadar güzel gecti! yaptıklarımı tek tek yazıp anlatmaya çok hevesliyim bu aralar. O yüzden her güne bir post sloganıyla çıkıyorum bu kez yola :) Bu yolda benimle olur beni takip eder, yorumlarınızı esirgemezseniz çok ama çok mutlu olacağım! Tüm kalbimle ve sevgilerimle Musmutlu bir tatil olsunn...