BİR GÜN _ David Nicholls

       Uzuun zamandır hasret kaldığım kitaplarıma dönüş başladı... David Nicholls'un okuduğum ilk kitabı ''BİR GÜN''. Tavsiye üzerine başladığım okuması güzel keyifli bir kitaptı. Severek okudum dediklerimden ama bana sorarsanız kitabın kapağında yazıldığı gibi enfes bir aşk yoktu ortada! Aşkın ucundan kıyısından bişiler vardı ama öle bitmeyen nefes kesici bir aşk hikayesini ben göremedim :(  Karakterlerin kendi hayatları, başlarına gelenler, dostluklarını aralarındaki bitmeyen sevgi ve sabır anlatılmış. Derinden etkileyen, aşkı bize veren dolu dolu sevgiyi o derin hisleri alamadım ben bu kitaptan açıkçası. Ne kitaplar  var aşkı anlatan derinden etkileyen insanı saran. Bi Piraye olsun, bi Yüreğim seni çok sevdi olsun :) İncir kuşları olsun. Bu tip kitaplardan çok okuyunca maalesef bu kitap onların yanında gerçek bir aşk hikayesi gibi kalmadı gözümde. O kadar histen uzak geldi ki zaman zaman işte burada yaşanmalı, aşk alevlenmeli, güzel sözler gelmeli dediğim yerde bir de baktım ki öylece geçip gitti yazar. Bana o enfes aşk hissini vermedi, yaşatmadı. 

       Karakterler olarak baktığımda ise kitap gerçekten çok bizden. İlişkileri, yaşam tarzları, çektiği güçlükler, birliktelikleri, hep rastlanabilir ilişkiler ve yaşayışlar.  Bu konuda bir günü çok gerçekçi bulduğumu söylemeden geçemeyeceğim.  Eğer bu kitaba aşk romanı gerçek üstü bir aşk yorumlarına bakmadan okuyacak olursak gerçekten severek okunacak bir yapıt olduğunu düşünüyorum.

       Birlikte geçirdikleri bir günden sonra, e aniden birbirlerinin hayatlarının birer parçası olan EMMA ve DEXTER'in hikayesini anlatır bir gün. Kitabı okurken tüh ya! dediğiniz, EM ve DEX e kızdığınız, zamanlamanın da böylesi dediğiniz kıl payı kaçırılmış ve sürekli ertenmeye mahkum olmuş bir aşk var.

       Bir gün de hikayemiz şöyledir: 15 temmuz 1988 yılında mezuniyet gününde tanışan, birbirleriyle bir gece geçiren  Emma ve Dexter. Aralarında yaşanılan şeye karşın birbirlerinden bir şey beklememeye ilişkilerini bu şekilde devam etmeye söz verirler. Zaman içerisinde adını bir türlü aşk koyamadıkları o hisle mücadele ederler. Onlar sıkı dostturlar. Yıllar onların karşısına birçok hayal kırıklıkları, heyecanlar yeni yollar yeni insanlar çıkarsa da birbirlerini hiç unutmazlar.  Hep birbirlerinin hayatlarında kalmaya devam ederler.  Bir gün ise itiraf edemediklerini birbirlerine söyleme cesareti bulurlar ve onlar için hayat yeniden başlar!

Birbirlerine gülümsediler. Sonra, sanki o anda aklına gelmiş gibi , odayı üç uzun adımda geçerek Dexter’ın yüzünü ellerinin arasına aldı, öptü.. Sonra hala yüzünü ellerinin arasında tutmaya devam ederek ona dikkatle baktı. 

” Eğer beni yine kandırırsan Dexter…”

” Kandırmam…”

” Eğer beni kandırıp, sonra yüzüstü bırakır, arkamdan iş çevirirsen, seni öldürürüm. Yemin ediyorum, kalbini yerim.”

” Bunu yapmayacağım.”

” Yapmaz mısın?”

” Yemin ediyorum, yapmayacağım.”

       Kitabın sonu ise içi burktu. Böyle olmasaydı dedim.  Sonrada kendimce dersler çıkardım. Bazı şeylerin kıymetini geç olmadan bilmek gerekiyor şu hayatta. Neyin nerede sonlanacağını, ne zaman biteceğini bilemiyoruz ki. Hayattan tat alabilmek, sevdiklerimizin kıymetlerini yanındayken bilebilmek dileğiyle. Hayat sevdiklerimizi bize getirsin....