BÖĞÜRTLEN KIŞI _ Sarah Jio

       Havaların tam da soğuduğu günlerde elime aldığım bu kitap içimi ısıttı. İnsanların yüreğine dokunan sıcacık, içten ve duygu dolu bir kitap. Soluksuz okuduklarımdan. Zaten üç gündede bitti. Eğer vaktiniz varsa bi günde bile bitirebilirsiniz! Sayfalar akıp gidiyor, okumasanız meraktan deli oluyorsunuz. İçerden bi ses beyninizi kemiriyor ne oldu? ya şimdi ne olacak? diye. Eğer bu tarz kitapları seviyorsanız ve okumadıysanız hadi başlayın bir an önce, haftasonu okuyuverin ;) Öncelikle bu kitapta beni çeken şeyin böğürtleni çok sevmem olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Kitapçılarda ilk gördüğüm aaa böğürtlen kışı diyo. Ne kadar sevimlidir, kesin eğlenceli olacak. Böğürtlenlerden bahsedecek şahane diye düşünmekten kendimi alamadığımı hatta sırf bu yüzden kitabının arka kapağını bile okumadığımı söyleyebilirim. Hatta kitabı okumaya başladığım ana kadar da kitap hakkında hiç bir fikrim yoktu. Ne anlattığını bilmiyordum ama güzel olduğundan emindim aynı ''Mart Menekşeleri''nde olduğu gibi. Yazarın ilk kitabıda beni esir almıştı okuduğum bu üçüncü kitabıda...

       Romanı özetlemek olayları anlatmak istemiyorum. Çünkü bir hevesle başlayın ve sonrası aksın gitsin ne olduğunu bilmeden merak ederek ve bunun tadını çıkararak okuyun istiyorum. Sadece şunu söylemek isterim. Mayıs ayında çıkan kar fırtınası ile ilgili yapılacak haber, bir çok insanın hayatını derinden etkileyecektir...
Böğürtlen Kışı.

Son olarak birde yazarın bizimle paylaştığı Böğürtlen Kışı şarkısını sizde dinleyin istedim işte burda buyrun:

http://m.youtube.com/watch?v=q1xD5CWq1YQ&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3Dq1xD5CWq1YQ

TELAŞLAR TELAŞLAR TATLI TELAŞLAR...

       Düğün telaşı başladı mı yandınız demektir! Düşünmeniz gereken birçok ayrıntı var. İnsan önce çeyiz işine başlıyor mesela. Daha sonra evdi, kına gecesiydi, bekarlığa vedası, gelin hamamı ve düğünü derken liste uzayıp gidiyor. Tüm bunlar ise içerisinde düşünülmesi gereken milyon tane detayıyla karşımıza çıkıyor! 

       Çeyiz işine girildi mi öncesinde hemen mutfak eşyalarını tamamlamaya girişiriz, arkasından çarşafıydı örtüsüydü bahtaniyesiydi kısmı gelir. Tabiki bunlar en eğlenceli kısımlardırda biz sonradan fark ederiz :) Çünkü zaman içinde sindire sindire alırız beğeniriz koyarız kenarıya. Bu tabak güzelmiş alalım, bu bardak şahane benim olmalı. Sonra baktın içine mi sinmedi aman başka bi tane al, diğerini hediye et, anneciğine ver kullansın :) Çözüm çok. Taa ki ev işin içine girinceye kadar. Evin dekorasyonu, beyaz eşyalar, mobilyalar, dolaplar... 

       Bence sıkıntı tam da burada başlamakta seçim çok geri dönüş sıkıntılı :(  Hele ki kendi evinizde oturcaksanız, buraya tadilat yaptırıyorsanız, birde her detayla tek tek ilgilenmek zorundaysanız. Çünkü büyük paralar harcanmakta ve bunu istemem vazgeçtim lüksünüzde pek yok. Doğru kararı vermek, ne istediğinizi bilmek zorundasınız. Ama ben maalesef ne istediğime karar veremeyenlerdenim. 

       Terzi kendi söküğünü dikemez derler ya aynen öyle. Evimin içini kendim çiziyorum, herşeyiyle birebir ilgilenmeme rağmen daha büyük sıkıntıdayım. Karar veremiyorum bir türlü. Araştırmalar, çizimler sürekli beynimi kurcalamakta. Gece yatağıma yattığımda bile rüyalarımdalar :( Bilmiyorum sonun ne olacak :D Bu arada bir çok araştırma yaptım. Yapıyorumda, okuyorum bloglarda geziniyorum, kitaplar alıyorum, yaptığımız işlerden örnekler çıkartıyorum. Eee böyle yaparkende aklıma geldi madem ben yaşantımın her anını paylaşmaya niyetle blogumu açtım ee neden o zaman bu hallerimi yazmıyorum. Bulduklarımı paylaşmıyorum? Paylaşıcam dedim ve ilk postumu yazdım işte :) 

      Sizde bana yazabilirsiniz hissettiklerinizi, gezip gördüklerinizi belki bakmam gereken bir siteyi. Yorumlarınızı ve fikirlerinizi bekliyor olacağım. İnsan kararsızlık ve merak kuyusuna düşmeye görsün :D Hadi ben işime döneyim. Son olarak şunu da söylemeden gitmek istemiyorum;  bu durumda olan herkesin Allah yardımcısı olsun inşallah. Büyük sabır ve emek isteyen bir süreç...

ŞEKER PORTAKALI _ Jose Mauro De Vasconcelos

       Okumaya çok geç kaldığım ve neden yasaklı kitap olması gerektiği düşünülmüş hala anlayamadığım bir kitap. Hemencecik bitti, soluksuz okudum çünkü!

       Ne iyi ettim de okudum seni ''Şeker Portakalı''. Küçüktür anlamaz, bilmez der geçeriz hep. Ne yazık ki aslında o küçük yürekler daha çok hisseder daha çok etkilenir yaşananlardan. Bizim göremediklerimizi onlar görüyorlar işte bunu kabul edebilsek ve ona göre davransak keşke çocuklara! Değerliler onlar bizim için, geleceğimiz için, hayatımız için.. Bakıyorum haberlere, okuduklarıma o kadar çok çocuk vahşeti ve dramı var ki. Sonra yaşanan, yaşatılan kötülüklere bakıyorum. Anlıyorum aslında bir çocuğa küçüklüğünde ne verirseniz büyüdüğünde ondan onu alırsınız. Bu değişmez bir gerçek!

       Ne kadar güzel, ne kadar içten ve ne kadarda çocukça duygularla yazılmış kitaptı öyle. Sanki olaylara bire bir şahit oluyorsuınuz. Sımsıcak bir öykü. Yazarımızın yirmi yıldan fazla gönlünde taşıması şaşırmamak gerek. Öyle güzel yazmış ki... Kitabımıza gelince; size küçük Zeze'den ve onun yaşadıklarından kısaca bahsetmek istiyorum. Zeze daha beş yaşında akıllı, yaramaz ve öğrenmeyi çok seven hayaller kuran bir çocuktur. Yaramazlıklarıyla ün salmış, bütün mahallenin dilindedir. Ve bu yüzden ailesinden şiddet görmektedir. Zeze şiddetin sebebinin, içine şeytan kaçmış olmasına ve bundan dolayı evdekilerin onu sevmemesine bağlamaktadır. Oysaki; Zeze sadece çok hisli, çok akıllı ve sevilmeye muhtaç bir çocuktur. Yaptığı tüm haylazlıklar ise sevgisizlikten kaynaklanmaktadır. Ah Zeze ah, sen nasıl güzel yürekli tatlı bir çocuksun yaa!

       Bu romanı alın okuyun mutlaka. Okuyanlarda bir daha bir daha okusun. Gerçekten sevince insan sevgisi uğrunda neler yapar sorusunun milyon tane cevabını bulacağımız bu kitap, okunmaya gerçekten değer! Sevgiyle kalın...

MUCİZELER DÜKKANINA DÖNÜŞ _ Debbie Macomber

  
Ara ara okuduğum bu seriye dördüncü kitapla devam :) Yine su gibi akıcı, merak uyandırıcı, olayları heyecan ve keyifle okuduğum bir kitap daha. Diğer kitaplarında olduğu gibi bu kitapta aynı yoldan devam etmiş yazmaya. Çook güzel, sıcak, içten keyifli...
 
Debiiii; seviyorum kitaplarını!

Bir kitabın önce kapağı çeker sizi. Okumadan bilmeden alıverirsiniz kapağı beğendiniz mi. Bende genelde böyle olur. Küçük Mucizeler Dükkanı' da benim için öyleydi. Alıştım ve keyifle okudum bugüne kadar bu serinin kitaplarını. Yeni kitabımız dördüncü kitap olan ''Mucizeler Dükkanına Dönüş''. İlk iki kitapta Lydia'dan ve onun Blossom Sokağında açtığı dükkandan ve burada hayatına kattığı dostlardan sevgilerinden bahsetmişti. Üçüncü kitap ise bambaşka kahramanlarla karşımıza çıktı. Ve son olarak Mucizeler Dükkanına Dönüş'te ise bir yeni karakter ve iki eski karakterle bizi kendisine bağlıyor. Lydia, Alix ve Colette'nin hayatına dahil oluyoruz. Dolu dolu aşk var, sevgi ve bağlılık var. Eee tabiki bunların yanında hüzünler, üzüntüler ve mutsuzluklarda yok değil. Ama her geçen gün bu sokaktaki kocaman aileye daha çok dahil oluyorsunuz.

Kitabın sonunda bir sonraki kitabın ilk bölümüde var. Heyecanı ve insanın içindeki merakı arttırıyor böylece. Bakalım bir sonraki kitap ne zaman okunacak. Birde bu kitapla birlikte söylece kendimce hayatla ilgili ufak bir analiz yapmadan edemedim ;) Hemen onuda yazıp bitireyim. 

Hayatta herşey insanın başına geliyor iyi de kötü de, mutlulukta mutsuzlukta. Önemli olan böyle zamanlarda nerrede ve kiminle olduğunuz. Hayata karşı size güç veren değerleriniz. Her anımız dört dörtlük olamıyor bazen taa dipte oluyoruz. Ve bir umuda tutunabilirsek tüm hayatımız değişiveriyor. İşte bu kitapta da  Ama her şeye rağmen yanınızda olanlar size destek de olabiliyorsa ne mutlu kazandıklarınıza! Yeni kurulan arkadaşlıkların, zamanla gerçek dostluklar halini aldığına tanıklık edeceğimiz bir roman...

UÇURTMA AVCISI _ Khaled Hosseını

       Yeni yıl yeni yıl dedik geldi, ama zaman durmuyor ki üzerinden iki hafta bile geçti. Zaman çok hızlı ve biz bazen ona ayak uydurmakta zorlanıyoruz. Yada ben zorlanıyorum. Yapılacak o kadar çok işim var ki, hangisine hangi ara yetişeceğimi şaşırıyorum. Hep eksik bişiler kalıyor. Bir türlü düzen oturtamamaktan şikayetim var!!! İnsanoğlu nankör ne şikayeti biter ne isteği. Önemli olan kendini bilmekte, bilip de düzeltebilmek için elinden geleni yapmakta. İnşallah kendimiz bilmekte güzeli görebilmekte hiç geç kalmayız...

       Bir hafta daha geçip gidiyor şunun şurasında ne kaldı cumaya? Haftasonuna ramak kalmışken bende bitirdiğim kitabımı daha da geç olmadan değerlendireyim istedim. Biliyorum ki bir çok insan bu kitabı okudu, sevdi. Bende aynı keyifle severek okudum hatta özelliğimdir, hep biraz geç okurum popüleritesini kaybedince. İyi de yaptığımı düşünüyorum. Hem aradan zamanda geçince yazdıklarım, okumayanlar içinde öneri postu olmuş oluyor. Buda sevindirici...

       Güneşte kalan bir insanın yanıp kavrulması gibi bu hikayedeki acılarda yürreğinizin için için yandığını, insanlara yapılan bu vahşetti okurken boğazınızın düğümlendiğini hissedeceksiniz... Acı dolu bir hikayeyle daha başbaşayız işte. Sayfaları hızla çeviriyorsunuz, hem meraktan hemde güzel şeylerin olmasını dileyerek,bekleyerek. İki masum çocuk ve onların dostluklarını anlatan, insanda derin izler bırakan bir kitap ''Uçurtma Avcısı''. 

       İnsana çok şeyler katan kendini, yaşadıklarını sorgulatan bir kitap. Hatta çocuk yetiştiriken insan nasıl davranması gerektiğini bile öğrrenebilir. Çocukların içindeki o güzel ruhun aslında ailesinden aldığı sevgiye bağlı olduğunu görecek, çocukların yetişirken aslında ailesini mutlu edebilmek için neler yapabildiğine şahit olacaksınız. 

       Okumak, çok okumak ne güzel bir şey!

ALLAH DE ÖTESİNİ BIRAK _ Uğur Koşar

''Kendine derinden saygı duy ve kucakla. Çünkü sen Allah'ın özenerek yarattığı, ruhuna ruhundan üflediği özel bir varlıksın!''

       Merhaba yeni bir yıl, merhaba yeni değişimler, uyanışlar! Herşeyin O'ndan geldiğine inanarak ve O'na sonsuz şükürler ederek başlıyorum... Ne düşünürsek onu yaşıyoruz biz bu hayatta! O yüzden ben gelecek günlerin hep iyi ve güzel olacağına inanarak başladım bu yıla, bu yeni sabaha. Yeni yılın ilk postunda, özel ve güzel bir şeyler paylaşmak istediğimden; bu güzel kitabı bitirmeme rağmen yazmayı geciktirdim. İnsanın kendini bulmasını sağlayan, özüne dönmesine, etrafına dikkatlice bakmasına ve hayatı olduğundan yada görmek istediğimizden daha başka görmemize sebep olan bu kitap benim için öyle özel bir yerde ki! İyiki bu kitap yazılmış ve bende okuyabilmişim demekten öteye geçemiyorum maalesef! Canım kitabım artık o benim baş ucu kitabım! Elimin uzanabileceği her yere bir tane bu kitaptan koymak istiyorum! Hep okuyayım hep kendime geleyim istiyorum! Hepimizin okumasını yürekten istediğim bir kitap. Kütüphanenizde olsun. İnsan okumaya başladı mı elinden bırakamıyor. Bağlanıp kalıyor. Yüreği temizleniyor, yaşadığı hayat tat vermeye başlıyor...
       Kitabımızı özetlemek zor. Zaten kendi hayatın yaşamın, yaşamanın bir özeti. Sadece şunu belirtmek istiyorum: Okumanızı yürekten tavsiye ediyorum. Okudukça bir kitabın sizi nasıl değiştirdiğini göreceksiniz. Mutlu olacaksınız!

''Hz. Mevlana da, '' Birisinin kalbinde taht kurmak, sevgisini kazanmak istiyorsanız, öylesine sevmelisiniz ki, benliğinizi bırakıp adeta o olmalısınız'' diye anlatır hakiki muhabbeti.''

Bakıyorum, düşünüyorum da bizim için sevgi ne? Sevmek birine gönülden bağlı olmak ne? Yakından sahit olduğumuz, insanlar arasındaki sevgi bağı bile o kadar incecik ki her an kopmaya hazır. Çünkü bir sürekli birbirimizde bir eksiklik arıyoruz. En ufak olumsuzlukta karşımızdakini yerden yere vurmayı tercih ediyoruz. Sevmek bu kadar basit mi?


''Söylenecek çok şey varken bile sus. Susmak boyun eğmek değil, tam aksine olgunlaşmanın ilk adımıdır. Ve daima anımsa: 
Sen sustuğunda melekler konuşmaya başlar.''

Bazen susmak nasılda ızdırap oluyor bize, cevap veremedikçe içimizdeki hiddet nasılda büyüyor! Karşımızdakinin ağzının payını vermek için nasılda deli oluyoruz. Peki o an veremediysek ya yanımızda yoksa. İşte o zaman: Nasılda hırçınlaşıyoruz, insanlara tahammülümüz azalıp herşeyi kırıp dökmeye başlamıyor muyuz? Peki bu durumun en çok kime zararı var. Keşke düşünebilsek. Her durumda bizim zararda olduğumuzu anlayabilsek.

''Sen huzur nedir bilir misin?
Huzursuzluğun içinde Allah'ı görüp O'na sıkıca sarılmaktır...''

O'nu bulabilmek ve O'nda kalabilmek dileğiyle...